Konwencja Haska

Uprowadzenie dziecka za granicę

Postanowienia Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę sporządzonej dnia 25 października 1980 roku w Hadze stanowią część krajowego porządku prawnego i są stosowane bezpośrednio do spraw o charakterze transgranicznym czyli w przypadku gdy zachodzi uprowadzenie międzynarodowe dziecka.

Nasza Kancelaria Adwokacka posiada wieloletnie doświadczanie w prowadzeniu spraw z Konwencji Haskiej. Pomagamy stronom w przygotowaniu odpowiednich dokumentów jak : wniosek o nakazanie powrotu dziecka, odpowiedź na wniosek, wnioski dowodowe. Znając specyfikę tego postępowania wspieramy naszych Klientów podczas rozprawy.

Dzieci w polskim oraz w międzynarodowym (w tym unijnym) porządku prawnym zajmują szczególną pozycję. Świadczy o tym nie tylko obszerność materii normatywnej ich dotyczącej, ale przede wszystkim treść prawnie wiążących regulacji. Spoglądając kompleksowo na te regulacje odnosi się wrażenie, że dzieci stanowią uprzywilejowaną kategorię podmiotów prawa rodzinnego. Konwencja haska z dnia 25 października 1980 r., już w swojej preambule zawiera stwierdzenie, że „interes dziecka ma podstawowe znaczenie we wszystkich sprawach dotyczących opieki nad nim”.

Zasadniczym celem Konwencji haskiej jest przeciwdziałanie samowoli rodziców zainteresowanych sprawowaniem pieczy nad dzieckiem. Rodzice bowiem (jeżeli sąd nie postanowi inaczej) mają takie same prawa do dziecka, w tym także w zakresie sprawowania pieczy nad nim. W sytuacji konfliktu rodziców, rozstrzyga przewidziany prawem organ państwowy, nie zaś jeden z rodziców stosując tzw. „zasadę faktów dokonanych”.

Konwencja haska ma przeciwdziałać negatywnym skutkom międzynarodowego uprowadzenia, doprowadzając do niezwłocznego przywrócenia stanu faktycznego i prawnego, jaki istniał przed bezprawnym działaniem. Należy podkreślić, że zgodnie z przepisem art. 19 Konwencji haskiej, wydane orzeczenie w trybie Konwencji nie rozstrzyga o władzy rodzicielskiej, ani nie ustala miejsca zamieszkania dziecka. Rolą sądu rozpoznającego wniosek o wydanie dziecka jest sprawdzenie wystąpienia kilku ustanowionych tym aktem prawnym przesłanek i w razie ich wystąpienia, zarządzenie niezwłocznego powrotu dziecka.

Sąd może też oddalić wniosek w wypadkach przewidzianych w konwencji ( por. art. 12, art. 13 i art. 20 Konwencji). Dlatego musi bardzo wnikliwie zbadać stan faktyczny sprawy i zważyć jaka decyzja będzie zgodna z dobrem dziecka.

Zgodnie z art. 3 Konwencji haskiej, uprowadzenie jest bezprawne, jeżeli spełnione są dwie przesłanki: 1) nastąpiło naruszenie prawa do opieki, przyznanego określonej osobie indywidualnie lub wspólnie z inna osobą na mocy ustawodawstwa państwa, w którym dziecko miało miejsce stałego pobytu bezpośrednio przed uprowadzeniem, oraz 2) prawo to w chwili uprowadzenia, było skutecznie wykonywane lub byłoby skutecznie wykonywane gdyby nie nastąpiło uprowadzenie.

Bezprawne uprowadzenie zachodzi wówczas, gdy dochodzi do przemieszczenia dziecka z obszaru jednego państwa-strony Konwencji na obszar drugiego państwa-strony Konwencji wbrew woli osoby posiadającej prawo do opieki nad dzieckiem. Bezprawnym zatrzymaniem nie jest sytuacja, w której dziecko znajduje się czasowo na obszarze innego państwa-strony Konwencji, niż państwo jego zwykłego pobytu, bez naruszenia czyjegoś prawa do opieki (np. na podstawie orzeczenia sądowego, regulującego prawo do odwiedzin rodzica zamieszkałego w drugim państwie, lub umowy zawartej pomiędzy rodzicami), jednak staje się taka, kiedy dziecko zostaje tam zatrzymane i wbrew woli osoby posiadającej prawo do opieki nad dzieckiem nie wraca do państwa dotychczasowego pobytu po upływie czasu przewidzianego orzeczeniem lub umową.

Prawo do opieki może wynikać z mocy samego prawa bądź orzeczenia sądowego, administracyjnego lub ugody. Przy czym, zgodnie z art. 5 lit. a „prawo do opieki” obejmuje w szczególności decydowanie o miejscu pobytu dziecka.

Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w postanowieniu z dnia 26 września 2000 r. sygn. akt I CKN 776/00 (OSNC 2001/3/38, Biul.SN 2001/2/7, Wokanda 2001/4/8), miejsce stałego pobytu dziecka w rozumieniu przepisu art. 3 Konwencji haskiej określają fakty uzewnętrzniające długotrwałe i stabilne przebywanie dziecka w miejscu, w którym zaspokaja ono wszystkie swoje potrzeby, niezależnie od istnienia po stronie osób, pod opieką których dziecko pozostaje, zamiaru stałego pobytu.

Wszystkie osoby zainteresowane podjęciem współpracy z naszą Kancelarią Adwokacką, zapraszamy do biura we Wrocławiu oraz do bezpośredniego kontaktu telefonicznego.

Pani adwokat jest do Państwa dyspozycji 7 dni w tygodniu przez 24h na dobę.